شین و عین و را

ای به بالا چون صنوبر ای به رخ چون میم و ه

عنبر افشان زلف داری لب چو شین و کاف و ر

تا به گرد عارضت جانا کشیده خ و ط

مستمندم دردمندم تن گرفته ت و ب

ت و ب آمد به جانم ای صنم از عشق تو

داروی دردم تو داری در میان لام و ب

لام و ب بر لام و ب بنهاده باشم تا سحر

میم و ی در پیش باشد بسته باشد دال و ر

هر که نتواند ببیند عشق ما را اینچنین

بر دلش باشد هزاران خ و نون و جیم و ر

عاشقم بر آن جمال مهوش و زیبای تو

چون زلیخا بر جمال یا و واو و سین و فا

گر به گورستان مشتاقان گذر افتد تو را

مرده ها زنده کنی چون عین و ی و سین و ی

شاعران بسیار می گویند شعر با نمک

کس نگفته شعر مثل سین و عین و دال و ی